Η τραγική ανημποριά της χώρας αποτυπώνεται εύγλωττα στην Κάρτα Φιλάθλου
_________________________________________________________________
Του Ξενή Χ. Ξενοφώντος
προέδρου Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού
- Εξυγίανση του Κυπριακού ποδοσφαίρου και γενικότερα του πολιτικού βίου εδώ και τώρα
Aλγεινή εντύπωση σε κάθε ευυπόληπτο πολίτη προκαλεί η πρόθεση της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Νομικών να αναστείλει τη λειτουργία του θεσμού της Κάρτας Φιλάθλου. Οι αιτιολογίες και τα επιχειρήματα των βουλευτών – μελών της Επιτροπής ότι η απόφαση είναι προσωρινή, δεν πείθουν κανέναν. Τουναντίον γελοιοποιούν τόσο τους ίδιους όσο και τον θεσμό για τον οποίο τάχθηκαν να υπηρετήσουν. Η ωμή πραγματικότητα συνηγορεί ότι οι ίδιοι βουλευτές που ψήφισαν τον Νόμο για την Κάρτα Φιλάθλου πέρυσι, κάνουν φέτος κωλοτούμπα για να ικανοποιήσουν τους γνωστούς – άγνωστος χουλιγκάνους και τους υποκινητές τους που θέλουν τα γήπεδα έρμαιο των σκοτεινών επιδιώξεων τους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συντεταγμένα όργανα της Πολιτείας πήραν αποφάσεις ενάντια στα συμφέροντα της κοινωνίας. Τις προάλλες, ο πρόεδρος της Βουλής Δημήτρης Συλλούρης στον απολογισμό της 11ης Βουλευτικής Περιόδου παραδέχθηκε ότι το νομοθετικό σώμα ψήφισε μονόπλευρα υπέρ των τραπεζών τονίζοντας χαρακτηριστικά ότι << ολόκληρη η Πολιτεία, είτε επειδή δε μπορούσε είτε επειδή δεν ήθελε, έκανε τις τράπεζες, άγρια θηρία. >> Το τραγικό είναι ότι τα περιστατικά στα οποία αποτυπώνεται η ανημποριά της Πολιτείας και γενικότερα της κοινωνίας είναι πολλά, μικρά και μεγάλα, με αποτέλεσμα να χαθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών προς το κράτος. Τι να πει κανείς για την ανακατασκευή της Πλατεία Ελευθερίας που κατήντησε σύγχρονο γεφύρι της Άρτας. Τι να υποθέσει κανείς, όσο καλόπιστος και να ’ναι, για τα 50 εκατομμύρια ευρώ που στοίχισε η περιβόητη μεταφορά νερού από την Κρήτη σε δεξαμενόπλοια επί διακυβέρνησης ΑΚΕΛΧριστόφια, το οποίο χύθηκε στον φράκτη Γερμασόγειας για να … εμπλουτισθούν τα υδροφόρα στρώματα. Πως αισθάνονται οι πολιτικοί ταγοί όλων των αποχρώσεων βλέποντας το θέμα των Οργανισμών Δημοσίων Μεταφορών να καρκινοβατεί, αδυνατώντας να βρουν λύσεις, με αποτέλεσμα κάθε λίγο και λιγάκι να έχουμε απεργίες και κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Άσε που οι στάσεις των λεωφορείων δεν έχουν στέγαστρα σε μια χώρα που η θερμοκρασία αγγίζει τους θερινούς μήνες τους 43 βαθμούς κελσίου, χωρίς να γνοιάζεται κανείς.