Του Ξενή Χ. Ξενοφώντος
προέδρου Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού

Στην Κύπρο του 21ου αιώνα οι πολίτες βιώνουν τα τελευταία χρόνια τον απόλυτο πολιτικό ξεπεσμό με οδυνηρότατες επιπτώσεις σε όλο το φάσμα της καθημερινής ζωής. Τα κόμματα από ζωντανά κύτταρα της Δημοκρατίας έχουν μετατραπεί σε καρκινογόνους φορείς της διαφθοράς, της διαπλοκής και κάθε μορφής κερδοσκοπικής συναλλαγής σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.

Εκεί που νομίζαμε ότι τα είδαμε όλα, με το χρηματιστήριο, το τραπεζικό έγκλημα, τη δημοσιονομική κατρακύλα και τα μικρά ή μεγάλα σκάνδαλα, όλως αιφνιδίως αντιλαμβανόμαστε ότι ακόμα δεν πιάσαμε πάτο.

Η πρόσφατη σαφής τοποθέτηση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίαςπως η διαφθορά έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε όλο το φάσμα του δημόσιου τομέα, μας έχει προσγειώσει στην ωμή πραγματικότητα. Η Κύπρος έχει μετατραπεί σε έναν απέραντο στάβλο του Αυγεία όπου συνυπάρχουν “αρμονικότατα” εντός των τειχών η πολιτική και κοινωνική ζωή. Τώρα όμως που η βρώμα εξαπλώθηκε πέραν των συνόρων της μακαρίας νήσου, τα πράγματα προσλαμβάνουν επικίνδυνη τροπή.

Η δυσοσμία των αμαρτωλών διαβατηρίων είναι τόσο δυνατή που υποχρεώνει τις Βρυξέλλες να κινητοποιηθούν για να αποτραπούν θανάσιμοι κίνδυνοι για την Ευρωπαική ασφάλεια. Χρονικά, η στυγερή υπόθεση του “ερίτιμου συμπατριώτη μας” καταζητούμενου από τη Μαλαισία, ήλθε γάντι με τη δημοσιοποίηση των επικαιροποιημένων στοιχείων της Παγκόσμιας Τράπεζας που μαρτυρούν πως η Κύπρος αναδεικνύεται τα τελευταία έξι χρόνια Πανευρωπαική πρωταθλήτρια στην αύξηση της διαφθοράς. Και για αν είμαι δίκαιος δεν αφήνω μονομερείς αιχμές στην παρούσα διακυβέρνηση γιαυτή την κατάντια, καθώς στην Κύπρο, τουλάχιστον από την αυγή του νέου αιώνα, στο ξέφρενο φαγοπότι του δημόσιου χρήματος συμμετέχουν όλοι ανεξαιρέτως οι εκάστοτε κυβερνώντες , συγκυβερνώντες και λοιποί παρατρεχάμενοι. Ουδείς αναμάρτητος λοιπόν για την θλιβερή κατάντια της δύσμοιρης Κύπρου η οποία από νήσος των αγίων έχει μετατραπεί σε χώρα των αχρείων.

Η κοινή γνώμη παρακολουθεί τα τεκταινόμενα άναυδη μα κυρίως αμήχανη. Οι ευηπόληπτοι πολίτες διερωτούνται κατά πόσο ζούν σε βαθύ κράτος της Ασίας ή της Νότιας Αμερικής. Απορούν και εξίστανται κατά πόσον υπάρχουν ή καλύτερα κατά πόσον λειτουργούν οι θεσμοί στην Κυπριακή Ευρωπαική Πολιτεία. Ποια αόρατα χέρια εμποδίζουν τους θεσμούς να λειτουργήσουν σωστά. Αυτό ακριβώς είναι το μέγα ερώτημα που τίθεται επί τάπητος και ζητά εναγωνίως απαντήσεις στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου.

Το βέβαιο είναι πως, η διαφθορά, η διαπλοκή και η ασύδοτη κερδοσκοπία έχουν βαθύτατες ρίζες και επενεργούν ως λερναία ύδρα την οποία εκτρέφει το σάπιο πολιτικό σύστημα εδώ και δεκαετίες. Ή αλλοιώς, στην Κύπρο τα διαπλεκόμενα συμφέροντα κάπου εφάπτονται, εξού και αλληλοκαλύπτονται. Μέχρι πότε όμως (!)